Trespassing

Dziewczyna przewróciła się na drugi bok i bardziej zakryła się kołdrą. Nie chciała wstawać, było jej wygodnie i ciepło. Spod pierzyny wystawały tylko kosmyki jej niebieskich włosów, które spoczywały na śnieżnobiałej poduszce, tworząc przy tym ciekawy wzór. — Konan, pora wstawać. — Usłyszała głos swojego współlokatora i bardziej zacisnęła powieki. Nie potrzebnie tyle zabalowała ostatniej nocy. Głowa bolała ją niemiłosiernie, a musiała spędzić siedem godzin w szkole. Na samą myśl o tym zrobiło jej się niedobrze. Ścisnęła kołdrę jeszcze mocniej, gdy poczuła szturchnięcie, a następnie próbę ściągnięcia jej okrycia. — Konan, do cholery! — Spokojny wcześniej głos stał się bardziej ostry i czuć w nim było lekkie zdenerwowanie. Mruknęła coś pod nosem i odsłoniła zaspaną twarz spod pierzyny, ze względu na to, że brakowało jej powietrza. — Już wstaję, Yahiko... — wyszeptała i otworzyła leniwie oczy. Natychmiast je zamknęła. Kto wymyślił, że sufit ma być biały?! Chwile potem odprowadziła wzrokiem